Midzomer vechtrace Weesp

Tussen roeivereniging Weesp en fort Hinderdam op een van de mooiste rivieren (zegt de organisatie) van Nederland deden we 23 juni mee aan de Midzomer vechtrace. Ons derde wedstrijdje. Voor Ilonka en Kitty de eerste wedstrijd in een dubbel twee en ook Eric was er natuurlijk weer bij in een skiff. RoeiverenigingWeesp; wat een knus en mooi clubgebouw. Rieten dak. Alles is vrij klein, maar heel gezellig. Vlakbij staan twee prachtige molens.
Er doen maar 32 boten mee. Vergeleken met de AA race en de spaarnse heel weinig. Wel fijn, alles gaat lekker gemakkelijk en is minder strak georganiseerd. Op een mooi grasveldje mogen de botenwagens staan vlak bij het water. Prachtige plek! Bij het oproeien kijken we goed om ons heen.  Nienke zodat ze weet hoe ze moet sturen en ik omdat ik er straks weinig van mee maak waarschijnlijk.  Nu nog even genieten. Het is inderdaad een mooi stukje water! Rietkragen langs de kant , veel leuke woonboten. Bochten zijn er wel veel en ze zijn lang. Wederom is het lang wachten bij de start, het hoort erbij weten we ondertussen. Kitty en Ilonka starten een paar boten voor ons. En dan mogen we. Ik ga niet in een te hoog tempo weg. Vijf kilometer is lang en de laatste 1,5 km hebben we sowieso tegenwind.  We worden redelijk snel ingehaald door de mix 2 uit Amersfoort. Maar ook wij halen een D2x in.  Gelukkig we zijn niet laatste, dachten we allebei. Tempo houden we mooi vast, brug gaat goed, nergens markeringen hoe ver het nog is dus het is gewoon doorgaan,  op de helft wordt het zwaarder , ademhaling gaat omhoog, het lijf roept: wat ben je aan het doen ?  Ik tel elke keer tot 100, dat helpt. Op een gegeven moment horen we : nog 1 kilometer ! Oké , en nu doorgaan denk ik.  Het doet pijn,  nog ongeveer 120 halen , opnieuw tel ik, de wind tegen is zwaar,  bij de 120 hoor ik nog niks, geen bel of mensen, nog 40 erbij dan en we persen er  zelfs nog een versnelling uit, ik hoor mensen en een toeter, we hebben het gehaald! Wat is dat zwaar zeg! Maar… het voelde beter dan de vorige twee wedstrijden en we hebben hem beter opgebouwd. Tot het einde konden we wel door bikkelen en volgens mij zag het er zelfs niet heel slecht uit…

Nadat we de boten weer uit het water gehaald hebben en hebben afgeriggerd kunnen we naar de uitslagen. We worden tweede van de vijf in 23.24 min. Kitty en Ilonka derde in 23.57 min. Eric verslaat ons alweer in 23 min precies.  Het verschil wordt steeds kleiner.  Er komt een dag dat we sneller zijn…
En wat smaakt een biertje dan lekker na zo’n mooie wedstrijd.