Coastal rowing in een Yole de mer

Hoewel in deze titel zowel Engels als Frans staat heeft de oplettende lezer vast wel door dat het hier om een spektakel gaat, namelijk roeien op zee (la mer). Ok, vooruit dan: gewoon aan de kust. Daarvoor waren wel een select aantal leden van onze roei te porren. Moesten we opboksen tegen zware golven? Nou nee, laten we zeggen dat het een opstapje was voor het zware werk. We waren te gast bij de Koninklijke Watersport Vereniging Loosdrecht en verder dan de plassen zijn we niet gekomen. We hebben ondervonden hoe het is om in een zelflozende C4, namelijk een Yole te roeien. In een paar woorden: stabiel, snel en inderdaad zelflozend. Ondergetekende vond de beenruimte wel een beetje krap bemeten. Vooral als je gespierde kuiten hebt, zoals hij aan ‘den lijve’ heeft ondervonden. Ahum. Met windkracht 5 bft. kan je met deze boot nog op de plassen varen. Ik weet uit ervaring dat er dan pittige golven ontstaan waar een gewone C4 niet tegenop kan. Z’on Yole dus wel omdat die een vrijwel open spiegel heeft en de kuip schuin oploopt vanaf stuurplek naar boeg. Elke golf spoelt weer direct uit de boot. Ook wel handig zijn de riggers die met de golven mee omhoog veren. Zo’n C4 is al te krijgen voor een slordige €10.000 vertelde mijn stuurvrouw die Flop heet. (Nee, echt: zo heet ze! En haar sloepje/bijbootje heet Flupske. Zo schattig!)

Hoe kreeg dat selecte gezelschap roeiers het voor elkaar om bij de Koninklijke te mogen roeien? Tja, relaties hé. Dankzij onze Jennifer Smit. Jennifer, nog bedankt! We kregen twee stuurvrouwen van de KWVL mee én Flopske. We hebben volgens mij alle vijf plassen gezien en ook de stille plas. Om de stille plas te kunnen bereiken en te verlaten moesten we ‘kruip door, sluip door’ bruggetjes passeren.
Op het eiland ‘De Meent’ hebben we aangelegd en hebben ongeveer 20 minuten gemodderd om het schip te kunnen verlaten. Gelukkig viel ons daarna zo’n overheerlijke taart van Jennifer ten deel weggespoeld met een kopje thee.
Na afloop hebben we nog lekker geborreld op het terras en koninklijk gegeten, mijmerend over de plassen en nog nagenietend van een spetterende roeitocht.
Zou zo’n Yole de mer wat voor De Eem zijn? Mmm, denk het niet. Zulke hoge golven hebben we niet op de Eem namelijk. Maar om zo’n boot of een C2 (of zee2?) te mogen gebruiken lijkt me wel fantastisch vooral voor het zware werk.