44ste  Ringvaartregatta

Om drie uur ‘s morgens gaat mijn wekker en ik ben direct klaarwakker: het is de dag van de 44ste  Ringvaartregatta. 

De Ringvaartregatta is een tocht van 100 kilometer die ook nog eens de langste onafgebroken roeimarathon ter wereld is. Hij wordt georganiseerd door de Delftse studentenroeivereniging LAGA. Start is bij Asopos de Vliet in Leiden, de finish is op Lijm & Cultuur in Delft. Er doen zo’n 170 boten mee met in totaal ongeveer 800 roeiers/stuurtjes uit binnen- en buitenland.

We vertrekken vroeg naar Leiderdorp want we dienen ons al vóór vijven te melden. Er volgt een korte briefing en om kwart over zes passeren we dan eindelijk met ploegnummer 16 de startlijn en klinkt er ‘door’. We (Henny Boschhuizen, Erik Droogh, Theo van ‘t Klooster en ik) hebben er zin in. Ikzelf ben enigszins gespannen: gaan we het wel redden? We zijn in het aanlooptraject al meerdere malen voor gek verklaard …

Het weer zit mee: half bewolkt, maximumtemperatuur van 16 graden en weinig wind, veel beter kan niet. En het gaat gewoon lekker, we zijn goed op elkaar ingespeeld, de wissels in de Piet Stoon (wherry) verlopen soepel en we leggen km na km in een gestaag tempo af. De Kaag is zeker op de heenweg goed te doen. We passeren diverse stopplekken maar roeien door. Hierdoor komen we telkens opnieuw bekende boten tegen die wel stoppen. Heel gezellig, we moedigen elkaar aan en maken grappen. Onze walploeg (enkele familieleden) voorziet ons regelmatig van voedsel en moedigt ons telkens opnieuw aan vanaf de kant. 

De laatste stopplek in Leidschendam is verplicht, dus ook voor ons. Wat een geweldige sfeer heerst er daar! Onze boot wordt opgetild alsof het een veertje is door acht studenten van LAGA en vlakbij de plek waar we weer het water in moeten neergelegd. Wat een hele fijne service is als je al 88 km in de benen hebt …

De laatste 12 km gaan lekker. Hoe dichter we bij er finish komen, hoe meer mensen vanaf de kant ons (en de andere boten) aanmoedigen. We krijgen er vleugels van. 

We passeren rond kwart over acht de finishlijn terwijl we vanaf de kant luid toegejuicht worden. We halen ons ‘blik’ op op het feestterrein en genieten na van onze prestatie. Na toepassing van de gebruikelijke correctiefactor eindigen we als vijfde. En daar zijn we best een beetje trots op.

Volgend jaar weer? We slapen er nog een nachtje over.
Namens ‘de Bikkels’/ploeg 16