Hier vaart binnenkort de boot het beeld binnen.

De parelduiker is een vogel uit de familie van de duikers (Gaviidae). Deze soort is ongeveer 60 tot 70 cm groot. Een volwassen parelduiker is ’s zomers van onderen wit en van boven zwart met kleine witte vlekken. De kop en de nek zijn grijs en de keel is zwartgestreept met een centrale, zwarte vlek. De snavel is zwart, recht en dolkvormig. ’s Winters is de parelduiker van boven grijsbruin en van onderen wit met een duidelijke scheiding tussen witte keel en grijze nek. Het juveniel lijkt op een adult in de winter, maar heeft lichte, schubvormige vlekken op de rug.

De vleugelslag is langzamer en korter dan bij een roodkeelduiker. De roep is in de broedgebieden een ritmisch gehuil. In de vlucht is het een diepe, blaffende roep. In de winter is deze soort stil.

Het voedsel bestaat uit vissen, die al duikend worden gevangen. Het zijn zeer goede duikers, die zeer diep kunnen gaan, zo’n 50 meter en meer. De vogel kan vrij goed vliegen, maar opstijgen vanuit het water is een beetje problematisch. Vanaf het land lukt dat zelfs helemaal niet.

De parelduiker broedt op eilanden in grote Noord-Europese meren. ’s Winters en op de trek wordt hij langs kusten, maar soms ook op binnenwateren aangetroffen. ’s Winters komen parelduikers langs de Europese kusten van de Noordzee en de Atlantische Oceaan voor. ’s Zomers zijn ze in Scandinavië en Rusland te vinden. In Schotland en aan de kusten van Noorwegen verblijven ze het hele jaar.

Foto vogel: Kees Venneker via Nederlandsesoorten.nl. Foto ‘roeiboot’: Sabine Joosten. Tekst Wikipedia (jan ’22)